|
 تعريف غيبت:
اگر صفت ناروا در شخصي باشد يا كارى انجام داده باشد كه خلاف است و ديگران از آن بى‌اطلاع اند و دوست ندارد كسى آن را براى ديگران بازگو كند، بازگو كردن آن در غياب او پيش ديگران غيبت است كه چنين كارى براى گوينده و شنونده حرام است ولو شخص غيبت شونده راضى باشد.
غيبت ميت:
غيبت انسان در هرحال جايز نيست خواه زنده باشد يا از دنيا رفته باشد.گاه تصوّر مى شود كه مفهوم غيبت و همچنين رواياتى كه درباره غيبت وارد شد ناظر به افراد زنده است و مردگان را شامل نمى شود، بنابراين غيبت كردن پشت سر مرده اشكالى ندارد، ولى اين اشتباه بزرگى است زيرا طبق روايات اسلامى: «حُرْمَةُ الْمِيِّتِ كَحُرمَتِهِ وَ هُوَ حَىٌّ; احترام مرده مسلمان همچون احترام زنده او است» بلكه مى توان گفت غيبت مرده از جهاتى زشت تر و ناپسندتر است، زيرا زندگان ممكن است روزى غيبت را بشنوند و به دفاع از خود برخيزند، ولى مرده هرگز قادر به دفاع از خود نيست، به علاوه شخص غيبت كننده ممكن است افراد زنده را ببيند و از آنها حلاليت بطلبد ولى در مورد مردگان اين مطلب هرگز صدق نمى كند.
اضافه بر اين، دستوراتى كه درباره احترام به جسد مرده مسلمان داده شده از قبيل غسل و كفن و نماز ميّت و مفاهيمى كه در نماز آمده است و دفن و زيارت اهل قبور و حرام بودن بى احترامى به قبر مؤمن همگى دليل بر اين است كه آبروى مسلمانان بعد از مردن نيز بايد حفظ شود.
پي نوشت:
توضيح المسائل مراجع، ج2، ص 833
حضرت امام، استفتائات،ج2، ص618
آيت الله مكارم، اخلاق در قرآن جلد۳، غيبت مردگان
وسائل الشّيعه، جلد 19، صفحه 47، باب 24
استفتاء مركز پاسخگويي انوار طاها از دفاتر مراجع
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب |
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: