عملیات کپلر در واقع تلاش ناسا برای بررسی بخشی از کهکشان راه شیری برای پیدا کردن سیاره های شبیه به زمین است. ناسا قصد دارد در این عملیات، سیاره هایی در ابعاد نصف تا دو برابر زمین را که به دور منطقه قابل حیات ستاره خود می چرخند پیدا کند. به این ترتیب می توان سیاراتی را یافت که در آنها آب به صورت مایع یافت می شوند. همچنین این سیارات باید دارای شرایط دیگری نظیر ساختار صخره ای یا آهنی و سطحی سخت و همچنین هسته ای آهنی باشند. پروژه کپلر در سال 2009 آغاز به کار کرده و تا به حال 4696 سیاره را با شرایط مورد نظر خود پیدا کرده است. از این تعداد، 1000 سیاره در کهکشان ما وجود دارند که به دور 2 ستاره می گردند و تنها تعداد کمی از آنها هستند که اندازه ای کمتر از دو برابر زمین داشته و در منطقه قابل حیات ستاره خود وجود دارند. اما در جولای 2015 بود که تائید شد عملیات کپلر توانسته اولین سیاره شبیه به زمین را در محدوده قابل حیات ستاره مربوط به خود پیدا کند و این سیاره Kepler-452b (همان زمین 2.0) نام گرفت. Kepler-452b به اندازه ای گرم است که آب می تواند به صورت مایع روی آن وجود داشته باشد و ستاره آن نیز بسیار شبیه به خورشید خودمان است.

زمین 2.0 هر 385 روز یک بار به دور ستاره خود می گردد و به نظر می رسد سطح آن صخره ای باشد. منظومه ای که Kepler-452b در آن وجود دارد در حدود 1400 سال نوری با منظومه شمسی فاصله دارد. به عقیده ناسا ممکن است بتوان روی این سیاره حیات پیدا کرد. جان جنکینز، یکی از تحلیلگران ناسا، می گوید" می توان Kepler-452b را برادر بزرگتر زمین نامید. این سیاره به مدت 6 میلیارد سال در منطقه قابل سکونت ستاره خود قرار داشته که بیشتر از زمین است و به همین دلیل می توان انتظار داشت حیات روی آن وجود داشته باشد".

سال گذشته بود که سیاره دیگری با شرایط مشابه Kepler-452b کشف شد، اما تفاوت آن با زمین 2.0 که باعث می شود نتوان آن را کاندیدای داشتن حیات کرد، گشتن آن به دور یک کوتوله قرمز است. کشف Kepler-452b می تواند گامی بسیار مهم در راه پاسخ دادن به سوال همیشگی بشر یعنی "آیا ما در عالم تنها هستیم؟" باشد.